Mieszkanka Odessy trzyma w domu siedem szczurów.

Karina Andrijaszewe z Odessy ma wolierę dla szczurów, które uratowała lub kupiła z hodowli. Ma siedmiu szczurów w swojej kolekcji, którą nazywa 'Schroniskiem Szczurzym'. Woliera jest podzielona na dwie grupy po cztery i trzy szczury.

Karina zaczęła od swojego pierwszego szczura, którego kupiła w sklepie zoologicznym razem z przyjaciółką. Wzięła szczura, ponieważ chciała mieć coś nietypowego, czego wielu ludzi się boi. Potem kupiła jeszcze dwa szczury w sklepie zoologicznym.

Wśród wszystkich szczurów liderem jest Czupakabra, która aktywnie 'wychowuje' nowe szczury. Ma autorytet wśród innych szczurów i dba o porządek w wolierze.

Wszystkie szczury Kariny należą do gatunku Rattus norvegicus, który jest krewnym szczurów ulicznych. Chociaż nie mają oficjalnych ras, różnią się kolorem futra, oczu i kształtem uszu.

Jednym z głównych problemów związanych z hodowlą szczurów są choroby zwierząt. Karina zauważyła, że praca zdalna pozwala jej lepiej monitorować zdrowie swoich podopiecznych. Wcześniej, gdy pracowała w biurze, musiała spieszyć się do domu w czasie przerwy na lunch, aby podać szczurkom leki.

Średnia długość życia dekoracyjnych szczurów wynosi dwa lata. W niektórych przypadkach mogą żyć dłużej, ale to rzadkość. Hodowla szczurów wymaga stworzenia odpowiednich warunków. Potrzebują dużej wolery, ponieważ klatki ze sklepu często są zbyt małe. Również szczury muszą mieć możliwość wychodzenia na spacer, aby mogły biegać i badać swoje otoczenie.

Hodowla szczurów wiąże się także z dużymi wydatkami na ich żywienie, sprzęt, usługi weterynaryjne i inne. Dlatego właściciele muszą być gotowi na wydatki finansowe. Aktywnie pomagają sobie również nawzajem w ramach społeczności właścicieli szczurów.

Autor: Karolina Iwanowa